การใช้เอนไซม์มะละกอ (Papain) ในสูตรสบู่

การใช้เอนไซม์มะละกอ (Papain) ในสูตรสบู่ โดยเฉพาะสบู่เหลวแบบดั้งเดิม มีความท้าทายหลายประการที่เกี่ยวข้องกับความเสถียรของเอนไซม์เป็นหลัก

Papain ทั่วไป เช่น Papaya Enzyme (Papain) เป็นสารผลัดเซลล์ผิวที่มีประสิทธิภาพ แต่มีความไวต่อสภาพแวดล้อม ต้องใช้ในช่วง pH ที่เฉพาะเจาะจง โดยทั่วไปอยู่ระหว่าง 5.5 ถึง 7.0 เพื่อความเสถียรสูงสุด สบู่แบบดั้งเดิมมักมีค่า pH ที่สูงกว่า (เป็นด่าง) ซึ่งสามารถย่อยสลายเอนไซม์ได้อย่างรวดเร็วและลดประสิทธิภาพลง นอกจากนี้ ประสิทธิภาพของ Papain ทั่วไปจะลดลงอย่างต่อเนื่องเมื่อละลายในน้ำ ทำให้ไม่เหมาะสำหรับสูตรที่เป็นของเหลว

มีรูปแบบที่เสถียรมากขึ้น เช่น Linked Papain (e.q. X-PRESSIN C) ซึ่งผ่านการเชื่อมโยงกับพอลิเมอร์เพื่อปรับปรุงความเสถียรในน้ำ อย่างไรก็ตาม ยังคงต้องใช้ในช่วง pH 5.0-7.0 และควรหลีกเลี่ยงความร้อนเกิน 40 องศาเซลเซียส กระบวนการผลิตสบู่มักเกี่ยวข้องกับอุณหภูมิที่สูงกว่านี้

HyaCap™ Papain 16K (Encapsulated Papaya Enzyme) เป็นรูปแบบแคปซูลที่ออกแบบมาเพื่อความเสถียรที่ดีขึ้น แม้ในสูตรที่มีสารลดแรงตึงผิว แม้ว่าจะมีความทนทานเพิ่มขึ้น แต่จะมีความเสถียรสูงในสารลดแรงตึงผิวชนิดไม่มีประจุ (non-ionic surfactant) และแนะนำให้หลีกเลี่ยงการใช้สารลดแรงตึงผิวชนิดประจุลบ (anionic surfactant) ในความเข้มข้นสูง สบู่แบบดั้งเดิมมักทำจากสารลดแรงตึงผิวชนิดประจุลบ ซึ่งอาจยังคงเป็นความท้าทายต่อความเสถียรของเอนไซม์ในเบสสบู่ดังกล่าวได้

จากข้อจำกัดเหล่านี้ การนำ Papain ไปผสมในสูตรสบู่เหลวแบบดั้งเดิมจึงเป็นเรื่องยาก หากต้องการให้เอนไซม์ยังคงทำงานได้เป็นระยะเวลานาน สูตรคลีนเซอร์แบบผง ซึ่ง Papain จะอยู่ในสภาพแห้งจนกว่าจะใช้งาน อาจเป็นทางเลือกที่เหมาะสมกว่าสำหรับ Papain ทั่วไปในการรักษาประสิทธิภาพไว้ได้

สรุปคือ แม้ว่าประโยชน์ในการผลัดเซลล์ผิวของ Papain จะเป็นที่ต้องการ แต่สภาวะในสูตรสบู่ส่วนใหญ่ (pH สูง ความร้อน การมีอยู่ของสารลดแรงตึงผิวชนิดประจุลบ) โดยทั่วไปไม่เอื้อต่อการรักษาความเสถียรและประสิทธิภาพของเอนไซม์ ควรพิจารณาชนิดของ Papain และเบสสบู่อย่างรอบคอบ หรือสำรวจรูปแบบผลิตภัณฑ์ทางเลือก เช่น คลีนเซอร์แบบผง