Cyclodextrin และ Beta-methyl Cyclodextrin เป็นสารที่ใช้ในการห่อหุ้ม (encapsulation) สารประกอบอื่นๆ เช่น ตัวยา เพื่อเพิ่มความสามารถในการละลาย (solubility) เพิ่มความคงตัว (stability) หรือเพิ่มการดูดซึม (bioavailability)

สำหรับขั้นตอนการนำยาเข้าห่อหุ้มใน Cyclodextrin และการนำไปผสมในครีม มีหลักการดังนี้ค่ะ:

การห่อหุ้มตัวยาด้วย Cyclodextrin (Inclusion Complex Formation)

กระบวนการนี้เรียกว่าการสร้าง Inclusion Complex ซึ่งตัวยาจะเข้าไปอยู่ในช่องว่างภายในโครงสร้างของ Cyclodextrin วิธีการทั่วไปมีหลายแบบ ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของยาและ Cyclodextrin ที่ใช้ แต่หลักการพื้นฐานคือการนำยาและ Cyclodextrin มาสัมผัสกันในตัวทำละลายที่เหมาะสม เพื่อให้เกิดการรวมตัวกัน

1. การเตรียมสารละลาย: ละลาย Cyclodextrin ในตัวทำละลายที่เหมาะสม (มักเป็นน้ำ หรือส่วนผสมของน้ำกับแอลกอฮอล์ เช่น เอทานอล) ในขณะเดียวกันก็ละลายตัวยาในตัวทำละลายที่เหมาะสมเช่นกัน ตัวทำละลายอาจเป็นชนิดเดียวกับที่ใช้ละลาย Cyclodextrin หรือเป็นคนละชนิดก็ได้ ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติการละลายของยา
   • สำหรับ Beta Cyclodextrin (Beta Cyclodextrin) มีความสามารถในการละลายน้ำค่อนข้างต่ำ
   • Hydroxypropyl Beta Cyclodextrin และ Methyl Beta Cyclodextrin (Methyl Beta Cyclodextrin (MβCD)) ละลายน้ำได้ดีกว่า
   • (Heptakis) 2,6-Dimethyl Beta Cyclodextrin ละลายได้ดีในน้ำมัน
2. การผสม: นำสารละลายของยาและ Cyclodextrin มาผสมเข้าด้วยกัน อาจใช้การกวน (stirring) หรือให้ความร้อนเล็กน้อยเพื่อช่วยให้กระบวนการเกิดได้ดีขึ้น ระยะเวลาในการผสมอาจแตกต่างกันไป
3. การแยกสารเชิงซ้อน: หลังจากผสมจนเกิด Inclusion Complex แล้ว จะต้องแยกสารเชิงซ้อนที่ได้ออกมาจากตัวทำละลาย วิธีที่นิยมคือการระเหยตัวทำละลายออก (เช่น โดยการทำแห้งแบบพ่นฝอย (spray drying) หรือการทำแห้งแบบเยือกแข็ง (freeze drying)) หรือการตกผลึก (crystallization) เพื่อให้ได้ผงของสารเชิงซ้อนยา-Cyclodextrin

กระบวนการนี้ต้องการความรู้เฉพาะทางเพื่อให้ได้สารเชิงซ้อนที่มีประสิทธิภาพและมีความคงตัว

การนำสารเชิงซ้อนยา-Cyclodextrin ผสมในครีม

หลังจากได้ผงสารเชิงซ้อนยา-Cyclodextrin แล้ว ขั้นตอนต่อไปคือการนำไปผสมในเนื้อครีม วิธีการผสมขึ้นอยู่กับประเภทของครีม (อิมัลชันแบบ O/W หรือ W/O) และคุณสมบัติการละลายของสารเชิงซ้อนที่ได้:

1. กรณีสารเชิงซ้อนละลายน้ำได้ดี: หากใช้ Cyclodextrin ที่ละลายน้ำได้ดี เช่น Hydroxypropyl Beta Cyclodextrin หรือ Methyl Beta Cyclodextrin (MβCD) และสารเชิงซ้อนที่ได้ละลายน้ำได้ดี สามารถนำผงสารเชิงซ้อนไปกระจายตัวหรือละลายในส่วนของวัฏภาคน้ำ (water phase) ของสูตรครีม ก่อนหรือระหว่างกระบวนการทำอิมัลชัน
2. กรณีสารเชิงซ้อนละลายน้ำมันได้ดี: หากใช้ Cyclodextrin ที่ละลายในน้ำมันได้ดี เช่น (Heptakis) 2,6-Dimethyl Beta Cyclodextrin และสารเชิงซ้อนที่ได้ละลายในน้ำมันได้ดี สามารถนำผงสารเชิงซ้อนไปกระจายตัวหรือละลายในส่วนของวัฏภาคน้ำมัน (oil phase) ของสูตรครีม ก่อนหรือระหว่างกระบวนการทำอิมัลชัน
3. กรณีสารเชิงซ้อนละลายได้จำกัด: หากสารเชิงซ้อนละลายได้ไม่ดีทั้งในน้ำและน้ำมัน อาจต้องใช้วิธีการกระจายผงสารเชิงซ้อนในเนื้อครีมโดยตรงในขั้นตอนสุดท้ายของการผลิตครีม โดยใช้เครื่องมือที่ช่วยในการกระจายตัวให้สม่ำเสมอ (เช่น homogenizer)

สิ่งสำคัญคือต้องแน่ใจว่าสารเชิงซ้อนกระจายตัวหรือละลายได้อย่างสม่ำเสมอในเนื้อครีม เพื่อให้ยามีประสิทธิภาพและมีความคงตัวในผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป

กระบวนการทั้งหมดนี้ควรดำเนินการโดยผู้ที่มีความรู้และประสบการณ์ด้านการพัฒนาสูตรตำรับยาหรือเครื่องสำอางโดยเฉพาะค่ะ