สูตรครีม: ขั้นตอนการผสมและเนื้อสัมผัส

จากรายการส่วนผสมที่คุณให้มา นี่คือการแบ่งกลุ่มส่วนประกอบและวิธีการทำครีมโดยทั่วไป โปรดทราบว่าหากไม่มีสัดส่วนที่แน่นอนของส่วนผสมแต่ละชนิด นี่เป็นเพียงแนวทางทั่วไปเท่านั้น และอาจต้องปรับเปลี่ยนกระบวนการเล็กน้อยขึ้นอยู่กับปริมาณและชนิดของอิมัลซิไฟเออร์/สารเพิ่มความข้นที่ใช้

นี่คือแนวทางการแบ่งกลุ่มส่วนผสมและวิธีการทำโดยทั่วไป:

การแบ่งกลุ่มส่วนผสม:

• เฟสน้ำ (Water Phase): น้ำ (Water), กลีเซอรีน (Glycerin), โพรไพลีน ไกลคอล (Propylene Glycol), ไนอะซินาไมด์ (Niacinamide), กรดแลคติก (Lactic Acid), แอล-กลูตาไธโอน (L-Glutathione) (ส่วนผสมบางชนิด โดยเฉพาะสารออกฤทธิ์ เช่น ไนอะซินาไมด์, กรดแลคติก, และแอล-กลูตาไธโอน มักจะเติมในช่วงที่ครีมเย็นตัวลงแล้ว)
• เฟสน้ำมัน (Oil Phase): มิเนอรัล ออยล์ (Mineral oil), ไซโคลเพนตะซิโลเซน (Cyclopentasiloxane), สควาเลน (Squalene), กรดสเตียริก (Stearic Acid), โคจิก แอซิด ไดปาลมิเทต (Kojic Acid Dipalmitate), โทโคเฟอริล อะซิเตต (Tocopheryl Acetate) (ไซโคลเพนตะซิโลเซนเป็นสารระเหยง่าย ควรเติมในช่วงที่ครีมเย็นตัวลงแล้ว สารออกฤทธิ์ เช่น โคจิก แอซิด ไดปาลมิเทต และโทโคเฟอริล อะซิเตต ก็มักจะเติมในช่วงที่ครีมเย็นตัวลงเพื่อความเสถียรที่ดีกว่า)
• อิมัลซิไฟเออร์และสารเพิ่มความข้น (Emulsifiers & Thickeners): กลีเซอริล สเตียเรต (Glyceryl stearate), พีอีจี-100 สเตียเรต (PEG-100 Stearate), โซเดียม โพลีอะคริเลต (Sodium Polyacrylate), ซี13-14 ไอโซพาราฟิน (C13-14 Isoparaffin), ลอเรท-7 (Laureth-7) (กลีเซอริล สเตียเรต และพีอีจี-100 สเตียเรต มักจะถูกให้ความร้อนในเฟสน้ำมัน ส่วนผสมของ โซเดียม โพลีอะคริเลต/ซี13-14 ไอโซพาราฟิน/ลอเรท-7 มักจะเติมในช่วงที่ครีมเย็นตัวลง หรือเติมในเฟสน้ำเพื่อช่วยเพิ่มความหนืดและช่วยทำให้อิมัลชันคงตัว)
• สารให้สี/สารทึบแสง/สารกันแดด (Color/Opacifier/UV): ไทเทเนียม ไดออกไซด์ (Titanium Dioxide), อะลูมิเนียม ไฮดรอกไซด์ (Aluminium Hydroxide) (สารเหล่านี้ต้องกระจายตัวได้ดี มักจะกระจายในน้ำมันหรือน้ำปริมาณเล็กน้อยก่อนนำไปผสม)
• สารกันเสีย (Preservatives): เมทิลพาราเบน (Methylparaben), โพรพิลพาราเบน (Propylparaben) (มักจะเติมในช่วงที่ครีมเย็นตัวลงแล้ว)
• น้ำหอม (Fragrance): เติมในช่วงที่ครีมเย็นตัวลงแล้ว

วิธีการทำครีมโดยทั่วไป (กระบวนการร้อนแบบอิมัลชัน ร่วมกับการเติมสารในช่วงเย็นตัว):

1. เตรียมเฟสน้ำ (Phase A): รวม น้ำ, กลีเซอรีน, และ โพรไพลีน ไกลคอล ในภาชนะทนความร้อน ให้ความร้อนเฟสนี้ประมาณ 70-75°C
2. เตรียมเฟสน้ำมัน (Phase B): ในภาชนะทนความร้อนอีกใบ รวม มิเนอรัล ออยล์, สควาเลน, กรดสเตียริก, กลีเซอริล สเตียเรต, และ พีอีจี-100 สเตียเรต ให้ความร้อนเฟสนี้ที่อุณหภูมิเดียวกับเฟสน้ำ (70-75°C) จนส่วนผสมที่เป็นของแข็งละลายหมด หากใช้ ไทเทเนียม ไดออกไซด์ และ อะลูมิเนียม ไฮดรอกไซด์ ให้กระจายตัวให้เข้ากันดีในน้ำมันปริมาณเล็กน้อย หรือในตัวกลางสำหรับกระจายสารก่อนเติมลงในเฟส B
3. การทำอิมัลชัน (Emulsification): ค่อยๆ เติมเฟสน้ำมัน (B) ที่ร้อนแล้ว ลงในเฟสน้ำ (A) ที่ร้อนแล้ว พร้อมกับคนอย่างต่อเนื่อง ใช้เครื่องปั่นผสม (homogenizer หรือ stick blender) เป็นเวลาสองสามนาทีเพื่อสร้างอิมัลชันที่คงตัว รักษาอุณหภูมิไว้ช่วงสั้นๆ (เช่น 10-15 นาที) พร้อมคนเบาๆ
4. ช่วงเย็นตัว (Cooling Phase): เริ่มลดอุณหภูมิของอิมัลชันลง พร้อมกับคนอย่างต่อเนื่อง คุณสามารถนำภาชนะไปแช่ในอ่างน้ำเย็นเพื่อช่วยให้เย็นเร็วขึ้นได้
5. เติมส่วนผสมช่วงเย็นตัว (Phase C): เมื่ออิมัลชันเย็นตัวลงถึงประมาณ 40-45°C ให้เติมส่วนผสมที่ไวต่อความร้อน ได้แก่ ไนอะซินาไมด์, โคจิก แอซิด ไดปาลมิเทต, โทโคเฟอริล อะซิเตต, ไซโคลเพนตะซิโลเซน, เมทิลพาราเบน, โพรพิลพาราเบน, กรดแลคติก, แอล-กลูตาไธโอน, และ น้ำหอม เติมส่วนผสมของ โซเดียม โพลีอะคริเลต/ซี13-14 ไอโซพาราฟิน/ลอเรท-7 ในขั้นตอนนี้ หรือตามคำแนะนำของผู้จำหน่ายสำหรับส่วนผสมเฉพาะนั้นๆ คนให้เข้ากันดีเพื่อให้ครีมข้นขึ้น
6. การผสมขั้นสุดท้าย: คนต่อไปจนครีมมีอุณหภูมิห้องและมีเนื้อเนียนสม่ำเสมอ
7. การปรับค่า pH (ทางเลือก แต่แนะนำ): ตรวจสอบค่า pH ของครีมที่ได้ และปรับค่าหากจำเป็น โดยเฉพาะเมื่อมี กรดแลคติก อยู่ในสูตร

ข้อควรทราบที่สำคัญ:

• สัดส่วนมีความสำคัญอย่างยิ่ง: สัดส่วนที่แน่นอนของส่วนผสมแต่ละชนิดมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อความคงตัว เนื้อสัมผัส และประสิทธิภาพของครีมที่ได้ วิธีการทั่วไปนี้ตั้งอยู่บนสมมติฐานของความเข้มข้นมาตรฐาน
• การผสม: การผสมหรือการปั่นผสมที่เหมาะสมระหว่างการทำอิมัลชันและช่วงเย็นตัวมีความสำคัญต่อการได้เนื้อครีมที่เนียนและคงตัว
• สุขอนามัย: ตรวจสอบให้แน่ใจว่าอุปกรณ์และภาชนะทั้งหมดสะอาดและผ่านการฆ่าเชื้อเพื่อป้องกันการปนเปื้อนจากจุลินทรีย์
• ความเสถียร: ควรทดสอบผลิตภัณฑ์ที่ได้เพื่อดูความเสถียร (เช่น การแยกชั้น, การเปลี่ยนสี, การเปลี่ยนความหนืด) เมื่อเวลาผ่านไปและภายใต้สภาวะที่แตกต่างกัน

วิธีการนี้ควรช่วยให้คุณเข้าใจว่าส่วนผสมเหล่านี้มักจะถูกนำมารวมกันอย่างไรเพื่อสร้างครีมที่มีเนื้อสีขาว เกลี่ยง่าย และสบายผิว