ใช้หลัก ๆ ในงานวิจัยเภสัชกรรมเป็นสารตั้งต้นสำคัญในการสังเคราะห์ตัวต้านตัวรับแองจิโอเตนซิน II โดยเฉพาะในการพัฒนายารักษาความดันโลหิตสูง โครงสร้างของมันช่วยให้เกิดปฏิกิริยาที่แข็งแกร่งกับตัวรับเซลล์เฉพาะที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมความดันโลหิต ยังถูกใช้ในการเตรียมลิแกนด์ที่มีความเลือกเฉพาะสำหรับเป้าหมายทางระบบประสาทเนื่องจากความสัมพันธ์กับตัวรับในระบบประสาทส่วนกลาง ใช้กันทั่วไปในการศึกษาความสัมพันธ์โครงสร้าง-กิจกรรม (SAR) เพื่อปรับปรุงผู้สมัครยาให้มีประสิทธิภาพดีขึ้นและความเสถียรทางเมแทบอลิซึม