SQ109 ถูกศึกษาหลักสำหรับศักยภาพในการเป็นยาต้านวัณโรค โดยแสดงความหวังในการรักษาเชื้อดื้อยาของ Mycobacterium tuberculosis มักใช้ร่วมกับการบำบัดที่มีอยู่แล้ว นอกเหนือจากวัณโรค SQ109 ยังถูกสำรวจสำหรับคุณสมบัติต้านจุลชีพต่อการติดเชื้อแบคทีเรียอื่นๆ รวมถึงที่เกิดจากแบคทีเรียแกรมบวกและแกรมลบ นอกจากนี้ ยังแสดงศักยภาพในการวิจัยมะเร็ง ซึ่งอาจยับยั้งการเจริญเติบโตของเซลล์มะเร็งโดยการกำหนดเป้าหมายเส้นทางเซลล์เฉพาะ ความสามารถในการปรับเปลี่ยนการตอบสนองของภูมิคุ้มกันก็อยู่ภายใต้การศึกษา ซึ่งชี้แนะการประยุกต์ที่เป็นไปได้ในโรคภูมิต้านตนเองและภาวะอักเสบ