แอลลามานดิซิน (Allamandicin) ถูกศึกษาเป็นหลักสำหรับกิจกรรมทางชีวภาพที่อาจเกิดขึ้น โดยเฉพาะผลกระทบทางไซโททอกซิกต่อเซลล์มะเร็งบางชนิด มันแสดงให้เห็นถึงความเป็นไปได้ในงานวิจัยเบื้องต้นในฐานะสารยับยั้งการเพิ่มจำนวนของเซลล์ ชี้ถึงการประยุกต์ใช้ที่เป็นไปได้ในการพัฒนายา oncology สารนี้อาจรบกวนการแบ่งตัวของเซลล์หรือเหนี่ยวนำอะพอพโทซิสในเซลล์มะเร็ง ทำให้เป็นผู้สมัครสำหรับการวิจัยเพิ่มเติมในการบำบัดมะเร็ง นอกจากนี้ แอลลามานดิซินยังแสดงคุณสมบัติต้านจุลินทรีย์ ซึ่งสามารถสำรวจเพื่อใช้ในการรักษาการติดเชื้อแบคทีเรียหรือเชื้อรา ที่ดื้อยา เนื่องจากแหล่งกำเนิดจากธรรมชาติและความซับซ้อนของโครงสร้าง มันยังทำหน้าที่เป็นโมเดลคอมพาวด์สำหรับการสังเคราะห์อนุพันธ์ที่มีโปรไฟล์การรักษาที่ดีขึ้น การวิจัยยังอยู่ในระยะเริ่มต้น ส่วนใหญ่ in vitro และต้องการการศึกษาเพิ่มเติมเพื่อประเมินประสิทธิภาพและความปลอดภัยในสถานการณ์ทางคลินิก