(S)-Venlafaxine ใช้หลักในการรักษาโรคซึมเศร้าขั้นรุนแรง (Major Depressive Disorder: MDD), โรควิตกกังวลทั่วไป (Generalized Anxiety Disorder: GAD), โรควิตกกังวลทางสังคม และโรคแพนิค มันทำหน้าที่เป็นตัวยับยั้งการดูดซึมเซโรโทนิน-นอร์เอพิเนฟริน (Serotonin-Norepinephrine Reuptake Inhibitor: SNRI) ซึ่งเพิ่มระดับของสารสื่อประสาทเหล่านี้ในสมอง ช่วยปรับปรุงอารมณ์และลดความวิตกกังวล

ในการปฏิบัติทางคลินิก มักถูกสั่งใช้เมื่อยาต้านซึมเศร้าอื่น ๆ เช่น SSRIs ไม่ได้ผล นอกจากนี้ยังใช้แบบนอกฉลากสำหรับภาวะต่าง ๆ เช่น โรคย้ำคิดย้ำทำ (Obsessive-Compulsive Disorder: OCD), ภาวะเครียดหลังประสบการณ์ร้ายแรง (Post-Traumatic Stress Disorder: PTSD) และบางประเภทของอาการปวดเรื้อรัง เช่น อาการปวดประสาท

เอ็นแอนติโอเมอร์ (S) มีชื่อเสียงเป็นพิเศษในด้านการยับยั้งการดูดซึมเซโรโทนินอย่างแรง ทำให้เป็นส่วนประกอบสำคัญในการจัดการอาการซึมเศร้าและวิตกกังวล มีให้บริการทั้งแบบปล่อยยาเร่งด่วนและแบบปล่อยยาช้า ช่วยให้สามารถปรับขนาดยาได้ยืดหยุ่นตามความต้องการของผู้ป่วย

ผู้ป่วยมักเริ่มด้วยขนาดยาต่ำ แล้วค่อย ๆ เพิ่มขนาดเพื่อลดผลข้างเคียง เช่น คลื่นไส้ เวียนศีรษะ และนอนไม่หลับ การติดตามอย่างสม่ำเสมอมีความสำคัญเพื่อให้แน่ใจในประสิทธิภาพและจัดการผลข้างเคียงใด ๆ