สารเคมีนี้ใช้หลักในการสังเคราะห์อินทรีย์เป็นสารกลางในการผลิตสารประกอบที่ซับซ้อนมากขึ้น ทำหน้าที่เป็นส่วนประกอบพื้นฐานในการพัฒนายา โดยเฉพาะในการสังเคราะห์ส่วนประกอบยาสำคัญ (APIs) ที่กำหนดเป้าหมายไปยังเส้นทางชีวภาพเฉพาะ โครงสร้างของมันซึ่งมีทั้งกลุ่มฟังก์ชันเอมีโนและบรอม ทำให้เป็นสารเคมีที่หลากหลายสำหรับปฏิกิริยาการจับคู่ เช่น ปฏิกิริยา Suzuki หรือ Buchwald-Hartwig ซึ่งจำเป็นในการสร้างโมเลกุลยา นอกจากนี้ ยังใช้ในการวิจัยและพัฒนาสารเคมีเกษตร ซึ่งช่วยในการสร้างสารกำจัดวัชพืชหรือยาฆ่าแมลงที่มีประสิทธิภาพดีขึ้น กลุ่มไอโซโพรพิลช่วยเพิ่มลิโพฟิลิก ซึ่งมีประโยชน์ในการออกแบบสารประกอบที่มีคุณสมบัติการดูดซึมที่ดีขึ้น ในด้านวิทยาศาสตร์วัสดุ อาจใช้ในการสังเคราะห์สีย้อมอินทรีย์หรือโพลิเมอร์ที่มีคุณสมบัติทางแสงหรือกลไกเฉพาะ