สารประกอบนี้ถูกนำมาใช้เป็นหลักในการพัฒนายับยั้งเบต้า-แลคเตเมส ซึ่งมีความสำคัญอย่างยิ่งในการต่อสู้กับการดื้อยาปฏิชีวนะ โดยทำหน้าที่เป็นสารกลางในการสังเคราะห์ยาเภสัชกรรมขั้นสูงที่ออกแบบมาเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของยาปฏิชีวนะที่มีอยู่แล้ว ด้วยการกำหนดเป้าหมายและยับยั้งเอนไซม์เบต้า-แลคเตเมสที่ผลิตโดยแบคทีเรียดื้อยา สารนี้ช่วยฟื้นฟูกิจกรรมของยาปฏิชีวนะกลุ่มเบต้า-แลคเตม เช่น เพนิซิลลินและเซฟาโลสปอรินส์ บทบาทของมันมีความสำคัญในการจัดทำสูตรบำบัดแบบผสมที่ใช้รักษาการติดเชื้อแบคทีเรียที่ซับซ้อน โดยเฉพาะในสถานพยาบาลที่เชื้อก่อโรคดื้อยาหลายชนิดก่อให้เกิดภัยคุกคามร้ายแรง