FLB 131 ถูกนำมาใช้หลักๆ ในสาขาการวิจัยทางประสาทวิทยาศาสตร์ เนื่องจากบทบาทของมันในฐานะตัวยับยั้งตัวรับโดพามีน D2 แบบเลือกสรรค์ มันมักถูกใช้ในการศึกษาที่มุ่งเน้นไปที่การทำความเข้าใจกลไกของการส่งสัญญาณโดพามีนและผลกระทบของมันต่อความผิดปกติทางระบบประสาทและจิตเวชต่างๆ นักวิจัยใช้ FLB 131 เพื่อตรวจสอบผลกระทบของการยับยั้งตัวรับโดพามีนต่อพฤติกรรม การรับรู้ และการทำงานของกล้ามเนื้อ ซึ่งให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับภาวะต่างๆ เช่น โรคจิตเภท โรคพาร์กินสัน และการเสพติด นอกจากนี้ มันยังเป็นเครื่องมือที่มีคุณค่าการทดสอบทางเภสัชวิทยาเพื่อคัดกรองและพัฒนายาใหม่ที่มุ่งเป้าไปที่ตัวรับโดพามีน การประยุกต์ใช้นั้นขยายไปถึงการศึกษาด้วยภาพถ่ายสมอง ซึ่งช่วยในการแสดงภาพและวัดปริมาณการกระจายตัวของตัวรับ D2 ในสมอง สนับสนุนการวินิจฉัยและการติดตามโรคทางระบบประสาท