ฮอร์โมนพาราไทรอยด์ (PTH) ใช้หลักๆ ในสถานพยาบาลเพื่อวินิจฉัยและจัดการโรคที่เกี่ยวข้องกับการเผาผลาญแคลเซียม โดยมีบทบาทสำคัญในการควบคุมระดับแคลเซียมและฟอสเฟตในเลือด หนึ่งในการประยุกต์ใช้หลักคือการรักษาภาวะพร่องฮอร์โมนพาราไทรอยด์ ซึ่งเป็นภาวะที่ร่างกายผลิต PTH ไม่เพียงพอ ส่งผลให้ระดับแคลเซียมต่ำ ในกรณีดังกล่าว จะให้ยาเลียนแบบ PTH สังเคราะห์ เช่น เทริพาราไทด์ เพื่อฟื้นฟูสมดุลแคลเซียมปกติและป้องกันภาวะแทรกซ้อน เช่น อาการเกร็งกล้ามเนื้อ ชัก และความผิดปกติของกระดูก

นอกจากนี้ PTH ยังใช้ในการจัดการโรคกระดูกพรุน โดยเฉพาะในผู้หญิงวัยหมดประจำเดือนที่มีความเสี่ยงสูงต่อการแตกหัก เทริพาราไทด์ ซึ่งเป็นรูปแบบรีคอมบินันต์ของ PTH กระตุ้นการสร้างกระดูกโดยเพิ่มกิจกรรมของเซลล์สร้างกระดูก (osteoblast) จากนั้นช่วยเพิ่มความหนาแน่นของกระดูกและลดความเสี่ยงต่อการแตกหัก มักสั่งใช้เมื่อการรักษาโรคกระดูกพรุนอื่นๆ ไม่ได้ผลหรือไม่เหมาะสม

ในด้านการวินิจฉัย จะวัดระดับ PTH เพื่อประเมินการทำงานของต่อมพาราไทรอยด์และระบุภาวะ เช่น ภาวะพาราไทรอยด์ทำงานเกินหรือพร่อง ซึ่งช่วยกำหนดสาเหตุของระดับแคลเซียมผิดปกติและแนวทางการรักษาที่เหมาะสม โดยรวมแล้ว PTH และอนุพันธ์ของมันเป็นเครื่องมือสำคัญทั้งในด้านการรักษาและการวินิจฉัยสำหรับโรคที่เกี่ยวข้องกับแคลเซียม