สารเคมีนี้ถูกนำมาใช้หลักๆ ในกระบวนการสังเคราะห์อินทรีย์ โดยเฉพาะในการสร้างโครงสร้างโมเลกุลที่ซับซ้อน มันทำหน้าที่เป็นสารตั้งกลางที่มีคุณค่าต่อการพัฒนายา ทำให้สามารถนำเสนอกลุ่มฟังก์ชันที่จำเป็นต่อกิจกรรมทางชีวภาพ โครงสร้างของสารประกอบนี้ ซึ่งมีกลุ่มไอโอโดและกลุ่มออกโซ (oxo) ช่วยให้สามารถปรับเปลี่ยนอย่างเลือกสรรผ่านปฏิกิริยาครอส-คัปเปลิง ทำให้เป็นเครื่องมือที่หลากหลายในเคมียารักษา นอกจากนี้ ยังถูกใช้ในการสังเคราะห์อนุพันธ์ไซโคลเฮกซีน ซึ่งเป็นส่วนประกอบหลักในการผลิตตัวแทนบำบัดต่างๆ รวมถึงยาต้านการอักเสบและยาต้านมะเร็ง ความเสถียรและปฏิกิริยาของมันทำให้เป็นตัวเลือกที่ชื่นชอบสำหรับนักวิจัยที่มุ่ง設計และปรับปรุงผู้สมัครยา