สารประกอบนี้ถูกนำมาใช้หลักๆ ในด้านการสังเคราะห์อินทรีย์ ซึ่งทำหน้าที่เป็นสารกลางที่หลากหลายสำหรับการพัฒนาโครงสร้างเคมีที่ซับซ้อนมากขึ้น ระบบวงแหวนเบนโซไดออกซีปีนที่เป็นเอกลักษณ์ของมันมีคุณค่าอย่างยิ่งในการสร้างเภสัชภัณฑ์ เนื่องจากสามารถดัดแปลงเพื่อผลิตสารประกอบที่มีศักยภาพในการรักษา นักวิจัยมักใช้มันในการสังเคราะห์โมเลกุลที่มุ่งเป้าไปที่ความผิดปกติทางระบบประสาท โดยใช้ประโยชน์จากความสามารถในการโต้ตอบกับตัวรับเฉพาะในสมอง นอกจากนี้ ยังมีการสำรวจในการพัฒนาสารเคมีเกษตร ซึ่งโครงสร้างของมันสามารถปรับให้เหมาะสมเพื่อสร้างยาฆ่าแมลงหรือสารกำจัดวัชพืชใหม่ที่มีประสิทธิภาพและความเลือกสรรสูงขึ้น การประยุกต์ใช้นั้นขยายไปถึงวิทยาศาสตร์วัสดุด้วย ซึ่งมีการตรวจสอบศักยภาพในการออกแบบโพลิเมอร์หรือสารเคลือบใหม่ที่มีคุณสมบัติเฉพาะ