ใช้หลักๆ เป็นสารตั้งต้นสำคัญในการสังเคราะห์สารประกอบที่มีฤทธิ์ทางชีวภาพ โดยเฉพาะในงานวิจัยเภสัชกรรม ทำหน้าที่เป็นส่วนประกอบพื้นฐานในการพัฒนายับยั้งคินาสและยารักษาอื่นๆ ที่มุ่งเป้าไปที่การอักเสบ มะเร็ง และโรคทางระบบประสาท หมู่โบรมีนและหมู่กรดคาร์บอกซิลิกช่วยให้สามารถปรับแต่งได้ง่ายผ่านปฏิกิริยาการจับคู่ข้าม (cross-coupling) และการสร้างเอไมด์ ทำให้มีคุณค่าในเคมียารักษาเพื่อการศึกษาความสัมพันธ์โครงสร้าง-ฤทธิ์ทางชีวภาพ (SAR) ยังใช้ในการพัฒนาอนุพันธ์อินดาโซลใหม่ที่มีศักยภาพต้านไวรัสและยาแก้ปวด