ไพรูเวตไคเนสเป็นเอนไซม์ที่มีบทบาทสำคัญในกระบวนการเมแทบอลิซึมของเซลล์ โดยเฉพาะในขั้นตอนสุดท้ายของไกลโคไลซิส ซึ่งช่วยเปลี่ยนฟอสโฟอีนอลไพรูเวต (PEP) และ ADP ให้เป็นไพรูเวตและ ATP การทำงานของเอนไซม์นี้มีความสำคัญต่อการผลิตพลังงานในเซลล์ โดยเฉพาะในเซลล์ที่ต้องการพลังงานสูง เช่น เซลล์เม็ดเลือดแดงและเซลล์กล้ามเนื้อ ในทางการแพทย์ ไพรูเวตไคเนสถูกใช้เป็นตัวบ่งชี้ทางชีวภาพในการวินิจฉัยโรคบางชนิด เช่น โรคขาดเอนไซม์ไพรูเวตไคเนส (Pyruvate Kinase Deficiency) ซึ่งเป็นโรคทางพันธุกรรมที่พบได้บ่อยในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม รวมถึงมนุษย์ โรคนี้ส่งผลให้เกิดภาวะโลหิตจางเนื่องจากเซลล์เม็ดเลือดแดงถูกทำลายเร็วกว่าปกติ นอกจากนี้ การศึกษาด้านชีวเคมีและเภสัชวิทยายังใช้ไพรูเวตไคเนสเป็นเป้าหมายในการพัฒนายาใหม่ๆ เพื่อรักษาโรคที่เกี่ยวข้องกับการเผาผลาญพลังงานผิดปกติ รวมถึงโรคมะเร็ง เนื่องจากเซลล์มะเร็งมักมีการใช้พลังงานและกระบวนการไกลโคไลซิสที่ผิดปกติ