Amyloid β Peptide(40-1) ถูกใช้อย่างแพร่หลายในการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ โดยเฉพาะในสาขาประสาทวิทยาและโรคทางระบบประสาท เช่น โรคอัลไซเมอร์ เนื่องจากเป็นรูปแบบหนึ่งของเปปไทด์ที่เกี่ยวข้องกับการก่อตัวของแผ่น amyloid plaques ในสมอง ซึ่งเป็นลักษณะสำคัญของโรคนี้ นักวิจัยใช้เปปไทด์นี้เพื่อศึกษากลไกการเกิดโรค การสะสมของ amyloid และการพัฒนายาหรือวิธีการรักษาใหม่ๆ นอกจากนี้ ยังใช้ในการทดสอบประสิทธิภาพของสารยับยั้งการรวมตัวของ amyloid และการประเมินผลกระทบต่อเซลล์ประสาทในแบบจำลองทางห้องปฏิบัติการ