เปปไทด์นี้ถูกนำมาใช้หลักๆ ในงานวิจัยเพื่อศึกษาผลกระทบทางสรีรวิทยาและพฤติกรรมของ cholecystokinin (CCK) ในร่างกาย มักถูกใช้ในการตรวจสอบบทบาทของ CCK ในการควบคุมความอยากอาหาร การย่อยอาหาร และความอิ่มอิ่มตัว เนื่องจากมันเลียนแบบชิ้นส่วนของโมเลกุล CCK นักวิจัยใช้มันเพื่อสำรวจการโต้ตอบกับตัวรับ CCK โดยเฉพาะในสมองและทางเดินอาหาร เพื่อทำความเข้าใจอิทธิพลของมันต่อพฤติกรรมการกินและกระบวนการเมแทบอลิซึม นอกจากนี้ ยังใช้เป็นเครื่องมือในการแยกแยะผลกระทบระหว่างรูปแบบ CCK ที่ sulfated และ non-sulfated เพื่อให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับความสำคัญของการดัดแปลงหลังการแปลรหัสในหน้าที่ของเปปไทด์ การประยุกต์ใช้ของมันมีความสำคัญในการส่งเสริมความรู้เกี่ยวกับการส่งสัญญาณ neuroendocrine และเป้าหมายการรักษาที่เป็นไปได้สำหรับภาวะเช่น โรคอ้วนและความผิดปกติในการกิน