LDN-212320 ถูกนำมาใช้ในการศึกษาและวิจัยทางวิทยาศาสตร์เพื่อประเมินประสิทธิภาพในการเป็นสารต้านอาการซึมเศร้า เนื่องจากมีศักยภาพในการปรับปรุงอารมณ์และลดอาการของโรคซึมเศร้าได้ นอกจากนี้ยังมีการศึกษาถึงผลกระทบต่อระบบประสาทและสมอง เพื่อหาความเป็นไปได้ในการพัฒนายารักษาโรคทางจิตเวชอื่นๆ เช่น โรคเครียดหลังเหตุการณ์สะเทือนใจ (PTSD) และโรควิตกกังวล การวิจัยยังมุ่งเน้นไปที่กลไกการทำงานของสารนี้ในการปรับสมดุลของสารสื่อประสาทในสมอง ซึ่งอาจนำไปสู่การค้นพบวิธีการรักษาใหม่ๆ ที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นในอนาคต