ใช้ในการวัดความสามารถในการกำจัดอนุมูลอิสระซูเปอร์ออกไซด์ในตัวอย่างทางชีวภาพ เช่น เซลล์ เนื้อเยื่อ หรือสารสกัดจากพืช ช่วยในการประเมินศักยภาพของสารต้านอนุมูลอิสระในตัวอย่าง ซึ่งมีความสำคัญในการศึกษาความเครียดออกซิเดชันและโรคที่เกี่ยวข้อง เช่น โรคหัวใจ โรคเบาหวาน และโรคทางระบบประสาท นอกจากนี้ยังใช้ในการวิจัยและพัฒนายาใหม่ที่มีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ เพื่อช่วยป้องกันหรือรักษาโรคที่เกิดจากความเสียหายของเซลล์