ใช้ในงานวิจัยทางเคมีและเภสัชกรรมเป็นสารตั้งต้นในการสังเคราะห์สารประกอบที่มีฤทธิ์ทางชีวภาพ โดยเฉพาะในกลุ่มสารที่ออกฤทธิ์ต่อระบบประสาทส่วนกลาง เช่น สารต้านอาการวิตกกังวล หรือยาปรับสภาพจิต นิยมใช้ในห้องปฏิบัติการเพื่อพัฒนาโมเลกุลใหม่ที่มีโครงสร้างพิเพอร์าซีนเป็นแกนหลัก ซึ่งมีผลต่อการจับกับตัวรับในสมอง นอกจากนี้ยังใช้เป็นมาตรฐานอ้างอิงหรือตัวควบคุมในกระบวนการวิเคราะห์ HPLC และ GC-MS สำหรับการตรวจสอบสารออกฤทธิ์ในตัวอย่างชีวภาพ