ใช้ในงานวิจัยด้านเภสัชกรรมเป็นสารตั้งต้นในการสังเคราะห์สารประกอบที่มีฤทธิ์ทางชีวภาพ โดยเฉพาะในกลุ่มสารที่ออกฤทธิ์ต่อระบบประสาทส่วนกลาง เช่น สารต้านอาการทางจิต หรือยาแก้ซึมเศร้า นิยมใช้ในห้องปฏิบัติการเพื่อพัฒนาโมเลกุลใหม่ที่มีโครงสร้างพิเพอราซีน ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการจับกับตัวรับสารสื่อประสาท เช่น เซโรโทนิน หรือโดพามีน จึงมีศักยภาพในการนำไปใช้พัฒนายาในอนาคต