สารประกอบนี้ถูกนำมาใช้หลักๆ ในงานวิจัยและพัฒนายา โดยเฉพาะในการสังเคราะห์ยารักษาใหม่ มันทำหน้าที่เป็นสารกลางสำคัญในการสร้างโมเลกุลที่เล็งเป้าไปยังโรคทางระบบประสาท เช่น โรคพาร์กินสันและโรคอัลไซเมอร์ เนื่องจากโครงสร้างที่เข้ากันได้กับตัวรับในระบบประสาทส่วนกลาง นอกจากนี้ ยังถูกใช้ในการพัฒนาลิกานด์เพื่อศึกษาการโต้ตอบของตัวรับและเส้นทางส่งสัญญาณการถ่ายทอด สนับสนุนบทบาทในเคมียารักษาเพื่อปรับปรุงคุณสมบัติเภสัชจลนศาสตร์ในการออกแบบยา เพิ่มการดูดซึมทางชีวภาพและประสิทธิภาพ นักวิจัยยังสำรวจศักยภาพในการสร้างสารประกอบที่มีคุณสมบัติต้านการอักเสบและยาแก้ปวด ทำให้เป็นส่วนประกอบที่หลากหลายในกระบวนการค้นพบยา