ใช้เป็นสารตั้งต้นในการสังเคราะห์ยา โดยเฉพาะในการพัฒนายาต้านไวรัสและยารักษามะเร็ง โครงสร้างของมันช่วยให้สามารถปรับเปลี่ยนได้ง่าย ทำให้มีคุณค่าในเคมียารักษาเพื่อสร้างโมเลกุลที่ซับซ้อนมากขึ้น ใช้กันทั่วไปในงานวิจัยเพื่อออกแบบตัวยับยั้งที่เล็งเป้าไปยังเอนไซม์เฉพาะที่เกี่ยวข้องกับเส้นทางของโรค นอกจากนี้ยังใช้ในอุตสาหกรรมการผลิตสารกำจัดศัตรูพืช โดยเฉพาะสารกำจัดเชื้อราในกลุ่มสไตรโบรซิวอล์ (Strobilurins) ซึ่งมีประสิทธิภาพในการป้องกันและควบคุมเชื้อราที่ทำลายพืช เช่น เชื้อราสนิท และเพลิงไหม้ในพืชเศรษฐกิจหลายชนิด เช่น ข้าว ข้าวสาลี มันฝรั่ง และองุ่น สารนี้ทำหน้าที่เป็นสารตั้งต้น (intermediate) ในการสังเคราะห์สารออกฤทธิ์ที่ใช้ในยารักษาพืช เนื่องจากความตอบสนองและความสามารถในการสร้างอนุพันธ์ที่เสถียร นอกจากนี้ยังใช้ในงานวิจัยและพัฒนาสารเคมีใหม่ที่มีศักยภาพในการควบคุมโรคพืชได้อย่างมีประสิทธิภาพและปลอดภัยต่อสิ่งแวดล้อม