Raloxifene 4-Monomethyl Ether ใช้หลักในการวิจัยเพื่อศึกษาศักยภาพในฐานะตัวปรับตัวรับเอสโตรเจนแบบเลือก性 (SERM) มีความสนใจในการตรวจสอบผลต่อความหนาแน่นของกระดูกและความสามารถในการเลียนแบบเอสโตรเจนในเนื้อเยื่อบางส่วน ขณะที่ยับยั้งการทำงานของมันในส่วนอื่นๆ สารประกอบนี้ถูกสำรวจสำหรับศักยภาพในการรักษาโรคเช่น โรคกระดูกพรุน ซึ่งอาจช่วยรักษาความแข็งแรงของกระดูกโดยปราศจากความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการบำบัดด้วยเอสโตรเจน นอกจากนี้ ยังมีการศึกษาบทบาทที่เป็นไปได้ในการลดความเสี่ยงของมะเร็งที่ขึ้นกับฮอร์โมนบางชนิด เช่น มะเร็งเต้านม โดยทำหน้าที่เป็นตัวต่อต้านเอสโตรเจนในเนื้อเยื่อเต้านม การประยุกต์ใช้งานยังคงอยู่ระหว่างการตรวจสอบ โดยมุ่งเน้นที่การทำความเข้าใจเภสัชจลนศาสตร์และเภสัชพลศาสตร์สำหรับการใช้งานทางคลินิกในอนาคต