สารเคมีนี้ถูกนำมาใช้หลักในการพัฒนาวัสดุขั้นสูง โดยเฉพาะในสาขาเคมีซูเปอร์โมเลกุลและนาโนเทคโนโลยี มักถูกนำไปใช้ในการสร้างชั้นโมเลกุลที่ประกอบตัวเอง (SAMs) เนื่องจากมีความสามารถในการก่อตัวโครงสร้างที่เป็นระเบียบบนพื้นผิวต่างๆ ชั้นโมเลกุลเหล่านี้มีความสำคัญในการปรับเปลี่ยนคุณสมบัติพื้นผิว เพิ่มความเข้ากันได้ทางชีวภาพ และปรับปรุงการยึดเกาะในชั้นเคลือบและฟิล์มบาง นอกจากนี้ยังถูกใช้ในการสังเคราะห์โพลิเมอร์นำไฟฟ้าและอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์อินทรีย์ โดยซึ่งกลุ่มไพรีดิเนียมมีส่วนช่วยในคุณสมบัติการขนส่งประจุ ส่วนโมเลกุลไดอีนยังทำให้เหมาะสำหรับการโฟโตโพลิเมอไรเซชัน ซึ่งช่วยในการผลิตพื้นผิวที่มีลายและไมโครสตรักเจอร์ ในงานวิจัยทางชีวการแพทย์ สารนี้ทำหน้าที่เป็นส่วนประกอบพื้นฐานในการออกแบบระบบส่งยาและเซ็นเซอร์ชีวภาพ โดยอาศัยความสามารถในการโต้ตอบกับโมเลกุลทางชีวภาพ