Thapsigargin ถูกใช้อย่างแพร่หลายในการวิจัยทางชีวเคมีในฐานะตัวยับยั้งที่แรงและเลือกสรรต่อปั๊ม sarcoplasmic/endoplasmic reticulum calcium ATPase (SERCA) มันกระตุ้นการปล่อยแคลเซียมจากแหล่งเก็บภายในเซลล์ นำไปสู่ระดับแคลเซียมในไซโตซอลที่สูงขึ้น ซึ่งเป็นเครื่องมือที่มีคุณค่าในการศึกษากลไกการส่งสัญญาณแคลเซียมในเซลล์ กลไกนี้ทำให้มันมีประโยชน์อย่างยิ่งในการตรวจสอบ apoptosis เนื่องจากการรบกวนสมดุลแคลเซียมสามารถกระตุ้นการตายของเซลล์แบบโปรแกรม

นอกจากนี้ Thapsigargin ยังถูกใช้ในการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับความเครียดของ endoplasmic reticulum และการตอบสนองต่อโปรตีนที่ไม่พับตัว (unfolded protein response) ซึ่งให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับกลไกความเครียดของเซลล์และผลกระทบต่อโรค เช่น มะเร็งและโรคเสื่อมถอยของระบบประสาท ความสามารถในการปรับเปลี่ยนพลวัตของแคลเซียมยังช่วยในการวิจัยเกี่ยวกับสรีรวิทยากล้ามเนื้อและเภสัชวิทยา

Thapsigargin ยังถูกศึกษาสำหรับการประยุกต์ใช้ทาง درمانی โดยเฉพาะในการรักษามะเร็ง เนื่องจากสามารถกระตุ้น apoptosis ในเซลล์มะเร็งโดยมีผลกระทบต่อเซลล์ปกติน้อยกว่า และมีการวิจัยเพื่อพัฒนาเป็นยาสำหรับโรคที่เกี่ยวข้องกับความผิดปกติของการทำงานของเซลล์