(S)-4-(3-bromophenyl)-6,8-dichloro-2-methyl-1,2,3,4-tetrahydroisoquinoline ถูกนำมาใช้หลักๆ ในการวิจัยและพัฒนายา โดยเฉพาะในการศึกษาความผิดปกติของระบบประสาทส่วนกลาง (CNS) คุณสมบัติทางโครงสร้างของมันทำให้เป็นผู้สมัครที่มีศักยภาพในการกำหนดเป้าหมายต่อตัวรับหรือเอนไซม์เฉพาะที่เกี่ยวข้องกับเส้นทางทางประสาท นักวิจัยสำรวจประสิทธิภาพของมันในการปรับเปลี่ยนกิจกรรมของสารสื่อประสาท ซึ่งอาจนำไปสู่การพัฒนาการรักษาใหม่สำหรับภาวะเช่น ภาวะซึมเศร้า ความวิตกกังวล หรือโรคเสื่อมถอยของระบบประสาท นอกจากนี้ โครงสร้างทางเคมีที่ไม่เหมือนใครของมันอนุญาตให้มีการดัดแปลงเพิ่มเติม ทำให้สามารถสร้างอนุพันธ์ที่มีคุณสมบัติทางเภสัชวิทยาที่ปรับปรุงแล้ว มันยังถูกตรวจสอบสำหรับบทบาทที่เป็นไปได้ในการจัดการความเจ็บปวด และเป็นสารเครื่องมือในการศึกษาก่อนคลินิกเพื่อเข้าใจกลไกของโรค