ใช้ในงานวิจัยด้านเภสัชกรรมในฐานะโครงสร้างหลัก (scaffold) สำคัญสำหรับพัฒนายาต้านเบาหวาน มีคุณสมบัติช่วยเพิ่มความไวต่ออินซูลิน และทำหน้าที่เป็นสารตั้งต้นในการสังเคราะห์สารที่เล็งเป้าไปที่ตัวรับ peroxisome proliferator-activated receptors (PPARs) โดยเฉพาะ PPARγ ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการเผาผลาญกลูโคสและลิพิด สารอนุพันธ์ของสารนี้แสดงศักยภาพในการจัดการเบาหวานชนิดที่ 2 เนื่องจากสามารถปรับปรุงภาวะดื้อยาอินซูลิน นอกจากนี้ ยังถูกสำรวจสำหรับกิจกรรมต้านการอักเสบและต้านมะเร็ง ทำให้มีคุณค่าในเคมีเภสัชกรรมสำหรับการออกแบบยาที่มีหลาย功能 โครงสร้างของมันช่วยให้สามารถปรับแต่งได้ง่ายเพื่อเพิ่มการดูดซึมทางชีวภาพและลดผลข้างเคียงที่พบบ่อยในยาคล้ายกัน