ใช้เป็นสารตั้งต้นในการสังเคราะห์สารประกอบที่มีฤทธิ์ทางชีวภาพ โดยเฉพาะในงานวิจัยด้านยาที่เกี่ยวข้องกับการต้านการอักเสบและการต้านจุลชีพ พบว่าสารอนุพันธ์ของไทอะโซลชนิดนี้มีศักยภาพในการพัฒนาเป็นยาต้านจุลชีพ เนื่องจากแสดงกิริยาต้านแบคทีเรียและเชื้อราในระดับที่น่าสนใจ นอกจากนี้ยังถูกนำมาใช้ในงานวิจัยด้านเภสัชกรรมเพื่อปรับปรุงโครงสร้างให้มีฤทธิ์เฉพาะทางมากขึ้น เช่น การพัฒนายาต้านมะเร็งหรือยาแก้ปวด โดยอาศัยโครงสร้างหลักของสารนี้เป็นพื้นฐานในการออกแบบโมเลกุลใหม่