พิแซนโทรนใช้ในการรักษามะเร็งต่อมน้ำเหลืองชนิดนอน-ฮอดจ์กินส์แบบรุนแรง (aggressive non-Hodgkin lymphoma: NHL) ที่กลับมาเป็นซ้ำหรือไม่ตอบสนองต่อการรักษา (relapsed or refractory) โดยให้ทางหลอดเลือดดำ ตัวยาทำงานโดยยับยั้งเอนไซม์โทโปไอโซเมอเรส II ซึ่งจำเป็นสำหรับการจำลอง DNA และการแบ่งตัวของเซลล์ เพื่อยับยั้งการเพิ่มจำนวนของเซลล์มะเร็ง โครงสร้างที่เป็นเอกลักษณ์ของพิแซนโทรนช่วยลดความเสี่ยงต่อพิษต่อหัวใจเมื่อเทียบกับแอนทราซัยคลีนอื่นๆ ทำให้เป็นทางเลือกที่ปลอดภัยกว่าสำหรับผู้ป่วยที่มีปัญหาหัวใจอยู่ก่อนแล้ว พิแซนโทรนมักใช้เมื่อการรักษาอื่นๆ ล้มเหลว เพื่อให้ทางเลือกการรักษาสำหรับผู้ป่วยที่มีตัวเลือกจำกัด โดยทั่วไปใช้ร่วมกับยาเคมีบำบัดอื่นๆ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ การศึกษาคลินิกแสดงให้เห็นอัตราการตอบสนองที่ดีขึ้นและการรอดชีวิตโดยปราศจากความก้าวหน้าของโรคในผู้ป่วยที่ได้รับระบอบการรักษาด้วยพิแซนโทรน