ใช้ในยาแผนโบราณสำหรับคุณสมบัติต้านการอักเสบและบรรเทาความเจ็บปวด แสดงศักยภาพในการจัดการความเจ็บปวดและอาการบวมเนื่องจากการโต้ตอบกับเส้นทางการอักเสบของเซลล์ ยังมีการศึกษากิจกรรมต้านอนุมูลอิสระเพื่อช่วยลดความเครียดออกซิเดชันในเนื้อเยื่อ และถูกตรวจสอบสำหรับประโยชน์ต่อระบบหัวใจและหลอดเลือด รวมถึงการควบคุมความดันโลหิต ใช้ในงานวิจัยด้านชีวเคมีเพื่อศึกษาฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ โดยเฉพาะในระบบชีวภาพที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบเรื้อรัง พบว่ามีศักยภาพในการยับยั้งการทำงานของเอนไซม์ที่เกี่ยวข้องกับการสร้างสารก่อการอักเสบ เช่น ไซโคลออกซิเจเนส-2 (COX-2) และโลโพออกซิเจเนส (LOX) ทำให้ถูกพิจารณาเป็นสารตั้งต้นในการพัฒนายาสำหรับรักษาโรคเรื้อรังที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบ เช่น ข้ออักเสบรูมาตอยด์ และโรคเบาหวานชนิดที่ 2 นอกจากนี้ยังมีการศึกษาในระดับเซลล์เพื่อประเมินฤทธิ์ต้านการแบ่งตัวของเซลล์มะเร็ง โดยเฉพาะเซลล์มะเร็งเต้านมและมะเร็งลำไส้ใหญ่ ซึ่งแสดงผลบ่งชี้ถึงการกระตุ้นการตายของเซลล์แบบ apoptosis ได้อย่างมีนัยสำคัญ การใช้งานเชิงพาณิชย์มีจำกัดเนื่องจากความอุดมสมบูรณ์ตามธรรมชาติต่ำและขาดการทดลองทางคลินิกในระดับใหญ่