MI-2 ถูกนำมาใช้หลักๆ ในงานวิจัยเพื่อศึกษาการโต้ตอบของมันกับเส้นทางสัญญาณ NOTCH ซึ่งมีบทบาทสำคัญในกระบวนการแยกตัวของเซลล์ การเพิ่มจำนวนเซลล์ และการตายของเซลล์ตามโปรแกรม (apoptosis) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันถูกศึกษาสำหรับศักยภาพในการยับยั้งกิจกรรมของโปรตีน MAML1 ซึ่งเป็นโคแอคติเวเตอร์หลักในเส้นทาง NOTCH การยับยั้งนี้มีความสำคัญอย่างมากในการวิจัยมะเร็ง เนื่องจากสัญญาณ NOTCH ที่ผิดปกติเกี่ยวข้องกับมะเร็งหลายชนิด โดยการกำหนดเป้าหมายเส้นทางนี้ MI-2 ทำหน้าที่เป็นเครื่องมือในการสำรวจกลยุทธ์การรักษาสำหรับมะเร็งที่สัญญาณ NOTCH ผิดปกติ เช่น มะเร็งลูคีเมียเฉียบพลันชนิด T-cell (T-ALL) และเนื้องอกที่ขึ้นกับ NOTCH อื่นๆ นอกจากนี้ มันยังช่วยในการทำความเข้าใจกลไกทางชีวภาพที่กว้างขึ้นที่ได้รับอิทธิพลจากสัญญาณ NOTCH ในสภาวะปกติและพยาธิสภาพ