สารนี้ถูกใช้เป็นสารตั้งต้นหรือตัวกลางในการสังเคราะห์สารประกอบทางเภสัชกรรม โดยเฉพาะในกลุ่มของยาที่มีฤทธิ์ต่อระบบเอนโดพลาสมิกเรติคูลัมสเตรส (ER stress) และเส้นทางสัญญาณ apoptosis ซึ่งเกี่ยวข้องกับการควบคุมการตายของเซลล์ มักถูกพัฒนาเพื่อใช้ในการวิจัยเกี่ยวกับโรคมะเร็ง เนื่องจากสามารถยับยั้งการเจริญเติบโตของเซลล์มะเร็งบางชนิดได้ นอกจากนี้ โครงสร้างของสารที่มีวงไซคลิกและหมู่คาร์บอกซิลิกทำให้มันสามารถทำหน้าที่เป็นลิแกนด์ในการจับกับโปรตีนเป้าหมายเฉพาะ จึงมีศักยภาพในการพัฒนาเป็นยารักษาโรคที่ต้องการความจำเพาะสูง เช่น ยาต้านอักเสบ หรือยารักษาโรคทางระบบประสาท ในงานวิจัย สารนี้มักถูกนำไปทดสอบฤทธิ์ทางชีวภาพร่วมกับสารอนุพันธ์อื่น ๆ เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพและความสามารถในการดูดซึมของยา