ใช้ในกระบวนการสังเคราะห์สารประกอบทางเคมีที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนายา โดยเฉพาะในกลุ่มยาที่มีผลต่อระบบประสาทส่วนกลาง เนื่องจากโครงสร้างของมันมีหมู่พิเพอรซีนที่สามารถทำหน้าที่เป็นตัวเชื่อมหรือโครงสร้างหลักในสารออกฤทธิ์ นิยมใช้เป็นสารตั้งต้นในการสร้างสารที่มีศักยภาพในการรักษาโรคทางจิตเวช เช่น โรคซึมเศร้า ภาวะวิตกกังวล หรือโรคจิตเภท นอกจากนี้ยังสามารถนำไปใช้ในการวิจัยด้านเภสัชกรรมเพื่อพัฒนาโมเลกุลใหม่ที่มีความจำเพาะต่อตัวรับในสมอง