ไซโตโครม ซี จากเชื้อยีสต์ Saccharomyces cerevisiae มีบทบาทสำคัญในกระบวนการหายใจของเซลล์ โดยทำหน้าที่เป็นตัวพาอิเล็กตรอนในโซ่การถ่ายโอนอิเล็กตรอนที่เกิดขึ้นในไมโทคอนเดรีย ช่วยในการผลิตพลังงานในรูปของ ATP ซึ่งเป็นพลังงานที่เซลล์ใช้ในการดำรงชีวิต

ในงานวิจัย ไซโตโครม ซี ถูกใช้เป็นโมเดลในการศึกษาโครงสร้างและหน้าที่ของโปรตีนที่มีเหล็กเป็นส่วนประกอบ (heme protein) รวมถึงการพับตัวของโปรตีนและการทำงานร่วมกันของโปรตีนในระบบชีวภาพ นอกจากนี้ยังถูกใช้ในการศึกษาเกี่ยวกับการตายของเซลล์แบบโปรแกรม (apoptosis) เนื่องจากไซโตโครม ซี มีบทบาทปลดปล่อยออกมาจากไมโทคอนเดรียเพื่อกระตุ้นกระบวนการดังกล่าว มักถูกนำมาใช้ในการศึกษาด้วยวิธีสเปกโทรสโกปีเนื่องจากมีกลุ่มฮีมที่ช่วยให้สามารถตรวจสอบสถานะการเกิดออกซิเดชันได้ง่าย

ในด้านชีววิทยาเชิงสังเคราะห์และเทคโนโลยีชีวภาพ ไซโตโครม ซี ถูกนำมาใช้พัฒนาเซนเซอร์ชีวภาพ (biosensor) สำหรับตรวจวัด reactive oxygen species (ROS) หรือสารเคมีบางชนิด และใช้ในการศึกษาการถ่ายโอนอิเล็กตรอนในระบบอิเล็กทรอนิกส์โมเลกุล (molecular electronics) ด้วยคุณสมบัติการนำไฟฟ้าของอิเล็กตรอนที่มีประสิทธิภาพ นอกจากนี้ยังใช้ในห้องปฏิบัติการการศึกษาเพื่อสาธิตเทคนิคโครมาโทกราฟีและสเปกโทรโฟโตเมทรี